Φάτε μάτια ψάρια

Ένα είναι σίγουρο για το ψάρεμα, λένε, σημασία έχει το σωστό τάιμινγκ: έπρεπε να ήσουν εκεί χθες. Σωστά; Θυμάμαι στη Νάξο, ήταν αρχές Σεπτεμβρίου, είχαμε παραγγείλει τον κολιό και περιμέναμε. Περιμέναμε και περιμέναμε...Ήταν, φαίνεται, ο κολιός εκεί τον Αύγουστο και μετά έφυγε. Και αυτό ισχύει. Όπως και ότι τις πιο ωραίες ιστορίες τις λένε οι ψαράδες. Δεν αρκεί να θέλεις να γίνεις ψαράς, πρέπει να έχεις γεννηθεί έτσι. Υπομονή να έχεις. Εγώ δεν έχω. Θυμάμαι μια άλλη φορά στην Κρήτη, που είχαμε καθήσει σε μια ψαροταβέρνα και περιμέναμε να παραγγείλουμε. Περιμέναμε και περιμέναμε. Μας έβλεπαν, νομίζαμε δηλαδή ότι μας έβλεπαν γιατί μια παρέα είχε όλη κι όλη, αλλά εμείς περιμέναμε. Τελικά φάγαμε παϊδάκια ωραιότατα σε ένα ταβερνάκι πιο ψηλά, που κερνούσε και πίτα σφακιανή. Μια άλλη φορά, απλώς τάιζα τα ψάρια. Μόνο που δίπλα ήταν ο άλλος με το καλάμι και περίμενε να τσιμπήσει. Πού να τσιμπήσει! Πιο ωραία απο όλα, στις φωτογραφίες δείχνουν τα μπαρμπούνια. Ροδοκόκκινα από το τηγάνι, με μια φέτα λεμόνι στο πλάι. Το ψάρι, λέει, δεν θέλει τίποτε άλλο. Και το λαδολέμονο του περισσεύει. Άμα ξέρεις να το φτιάξεις... Υπάρχουν άνθρωποι που η σπεσιαλιτέ τους είναι τα ψάρια. Υποθέτω ότι θα λένε και αυτοί ωραίες ιστορίες όπως οι ψαράδες. Για το παραγάδι κι εκείνο το θηρίο που είχαν πιάσει κάποτε στα ανοιχτά και κόντεψε να τραβήξει όλη τη βάρκα μέσα και για το ψήσιμο το σωστό, που τραβάς μετά το κόκαλο και βγαίνει με τη μία. Προσοχή στα κόκαλα. Απορία: Πώς κατάλαβαν οι γάτες την πρώτη φορά ότι τους αρέσουν τα ψάρια, αφού δεν ψαρεύουν οι ίδιες; Εκτός από τα μεγάλα, τα κλασικά ψάρια, έχουν... αναβαθμιστεί πολύ και οι σαρδέλες- ψητές, ωραίες. Το ψάρι, λέει, είναι φρούτο. Ύστερα από λίγο πεινάς. Δικαιολογίες για να ξαναφάς. Κάνει καλό στα μάτια, αλλά τότε πώς δεν βλέπουν τα ψάρια το δόλωμα; Που μερικές φορές είναι και ζωντανό, όπως λέει στα μαγαζιά που πουλάνε αγκίστρια, πετονιές και καλάμια. Καλάμια πουλάνε και στα φανάρια στον δρόμο. Πόσους ψαράδες όμως περιμένουν να πετύχουν εκεί; Αν δεν είσαι ψαράς, σου καθαρίζουν τα τζάμια μέχρι να ανάψει πράσινο. Και φύγαμε.