Όταν τα ψώνια είναι και μέθοδος επιβίωσης

Πριν από μερικές μέρες διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ στον «Guardian» για τις γυναικείες καταναλωτικές συνήθειες. Αφορμή μια έρευνα του βρετανικού Ρost Οffice. Ξεκινούσε με τη φράση «Ύφεση; ποια ύφεση» και η απορία της συντάκτριας δεν ήταν παράλογη. Βλέπετε, αν και έχουν χυθεί τόνοι μελάνης στον αγγλικό Τύπο για την άσχημη οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών, τις απολύσεις και τις περικοπές σε μισθούς, οι Βρετανίδες φαίνεται ότι τους τελευταίους έξι μήνες ξοδεύουν πολύ περισσότερα για ρούχα και συνδρομές γυμναστηρίου από ό,τι προ κρίσης. Και ο λόγος; Όπως διατείνεται η έρευνα, διάφοροι ειδικοί και φυσικά οι άμεσα ενδιαφερόμενες καταναλώτριες: είναι μια προσπάθεια να στηρίξουν την εικόνα τους, να επενδύσουν δηλαδή στον εαυτό τους και να αποφύγουν την απόλυση! Είναι σίγουρα μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Μέχρι τώρα ήξερα ότι απολαμβάνουμε το shopping είτε γιατί αντιμετωπίζουμε σχεδόν φετιχιστικά διάφορα προϊόντα είτε γιατί καταπολεμάμε την κακή διάθεση με ένα καινούργιο ζευγάρι παπούτσια είτε γιατί θέλουμε να προκαλούμε την προσοχή. Προφανώς όμως τα ψώνια είναι και μέθοδος επιβίωσης σε χαλεπούς καιρούς. Και προφανώς τα παραδοσιακά οικονομικά που υποστηρίζουν ότι καλό είναι να αποταμιεύουμε και να προσαρμόζουμε τα έξοδα στις δυνατότητες του πορτοφολιού μας, είναι παρωχημένα. Και ενώ προσπάθησα να αποκηρύξω τα όσα είχα διαβάσει με τον γνωστό και αγαπημένο overseas αφορισμό «Άγγλοι, ανάποδοι σε όλα», μια σειρά γεγονότων πέρασε από το μυαλό μου. Επρόκειτο για διαδοχικές συζητήσεις με όσες φίλες εργαζόμενες σε μεγάλες εταιρείες έχω για το «εργασιακό dress code». Μηδεμιάς εξαιρουμένης, μού επεσήμαναν ότι είναι αδιανόητο να παρουσιαστούν μια μέρα στο γραφείο με τζιν ή χωρίς την απαραίτητη προσοχή στο μέικ απ. Όχι γιατί οι ελληνικές εταιρείες σου δίνουν αυτήν την ευκαιρία μόνο τη λεγόμενη Casual Friday, κοινώς όχι γιατί το ταγιέρ είναι επιβεβλημένο, αλλά επειδή υπάρχει ένας άγραφος κανόνας. Ποιος; Η προσεγμένη εμφάνιση θεωρείται προαπαιτούμενο στη γυναικεία προαγωγή. Δεν αρκεί να αποδείξουν ότι έχουν τις δυνατότητες και τις ιδέες. Δεν είναι επαρκή τα διαπιστευτήρια που δίνουν μέσω υπερωριών. Το πρώτο και ίσως καθοριστικό τεστ- το οποίο παραδόξως οφείλουν να περνούν συνέχεια επιτυχώς- αφορά την έμφαση που δίνουν στην εμφάνισή τους. «Γιατί όλοι φρονούν ότι η γυναίκα είναι η εικόνα», όπως μου είπε χαρακτηριστικά μία. Κατέληξα λοιπόν απλά να αναγνωρίσω ότι οι καταραμένοι Αγγλοσάξονες once again είχαν δίκιο.