11 Σεπτεμβριου

Επανάσταση στη γωνία

Στη γωνιά την παραπάνω άνοιξε ξανά ο φούρνος που επί μήνες ανακαινιζόταν και ήταν κλειστός. Μεγάλη ανακαίνιση, το καλό πράγμα αργεί. Στους τοίχους μπήκαν καθρέφτες, αστραποβολά το μαγαζί. Καινούργια τα πάντα, μέχρι τα εξωτερικά κουφώματα, μέχρι τη διακόσμηση της τζαμαρίας προς τον δρόμο. Η ανακαίνιση μάλιστα πέρασε τα τετραγωνικά του οικοπέδου, προχώρησε στον κοινόχρηστο χώρο του πεζοδρομίου. Οι τσιμεντόπλακες μπροστά στον φούρνο ξεχωρίζουν, δεν είναι απλώς πιο καθαρές από τις άλλες, είναι και πιο άσπρες, θα πρέπει να τις έξυσαν με το ειδικό εργαλείο για να φύγει από πάνω τους η συνήθης μαυρίλα. Και γύρω από τα δέντρα του δήμου έφτιαξαν πεζουλάκι και γύρω από το πεζουλάκι έβαλαν έναν μικρό χαμηλό ξύλινο φράχτη, διακοσμητικό εντελώς, με καμιά άλλη χρησιμότητα εκτός από το να αναδεικνύει την παρουσία των δέντρων, να νιώθουμε ανεβασμένοι, περπατώντας στην Κερκύρας, για τα προσεγμένα δέντρα μας.

Δούλεψαν οι άνθρωποι δηλαδή κάμποσο παραπάνω, ξόδεψαν κάποια λεφτά, αγόρασαν υλικά και πλήρωσαν μεροκάματα για να μερεμετίσουν και να ομορφύνουν το πεζοδρόμιο γύρω από το μαγαζί τους.

Υπήρχε μέχρι τώρα η μόδα μιας λουρίδας από πλαστική πράσινη μοκέτα σε σχήμα γκαζόν, δηλαδή τριχωτή, με την οποία μερικά νυχτερινά μαγαζιά προσπαθούσαν να διαχωρίσουν τη θέση τους από την τσιμεντένια καθημερινότητα υποτίθεται, αλλά τόση φροντίδα για τον περιβάλλοντα χώρο δεν τη συναντάς κάθε μέρα.

Αντίθετα, έχω προσέξει σε μέρη ωραιότερα από την Κυψέλη, μαγαζάτορες να αδιαφορούν για τη βρώμα που οι ίδιοι προκαλούν γύρω από το μαγαζί τους, έστω κι αν υποβαθμίζεται η πιθανότητα προσέλευσης πελατών. Εδώ έγινε μια μικρή επανάσταση, μικρή μπροστά στο μήκος της οδού, όχι μπροστά στην άβυσσο της αντικοινωνικής νοοτροπίας μας. Εκεί είναι τεράστια.