Το ζητούμενο δεν είναι αν θα φύγουν, αλλά το πώς θα φύγουν

Εγώ τα έχω ξεκαθαρισμένα μέσα μου. Πολύ ξεκαθαρισμένα, μάλιστα. Δηλαδή, να με ρωτήσεις, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία. Η εξίσωση είναι απλή. Για την ακρίβεια, δεν είναι καν εξίσωση. Μια απλή μέθοδος των τριών είναι. Όπου το ζητούμενο δεν είναι αν θα φύγουν, αλλά το πώς θα φύγουν. Κι αφού φύγουν, θα φύγουν κανονικά ή με περούκες στο κεφάλι; Θα φύγουν μέρα ή θα φύγουν νύχτα, «μαύρα μεσάνυχτα», σαν κάτι προπονητές στον Ολυμπιακό που επέλεγαν το σκοτάδι ως μέσο διαφυγής για να μην τους προλάβουν στου Ρέντη ο Τσουκαλάς και οι δικοί του με τα «κορνέ» στο χέρι; Αυτά είναι τα κρίσιμα θέματα που με προβληματίζουν. Το άλλο, ότι θα φύγουν, το έχω δεδομένο. Δεν τους βλέπεις ότι τα ΄χουν παρατήσει; Πάνε στο τζάμπολ με τα χέρια κατεβασμένα... Στη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής την Τετάρτη μου λένε, τον ψάλανε για τα καλά τον μακαρίτη. Και τον εκθειάσανε αναλόγως. Τι τον «πεφιλημένο», τι τον «εξαίσιο», τι τον «αξιαγάπητο»- δεν υπήρξε επίθετο που να μην το αναφέρουν. Και κλάααμα, εκεί να δεις κλάμα. Μου περιέγραψαν σκηνές απίθανες. Κατεβασμένα κεφάλια οι υπουργοί, αν υπήρχε τρόπος να χωθούν μέσα στις καρέκλες να μη φαίνονται θα το έκαναν χωρίς δεύτερη κουβέντα, φωνές που ίσα και ακούγονταν, και διαπιστώσεις ότι «κάτι πρέπει να κάνουμε». Και πού και πού και καμιά ένεση αισιοδοξίας ότι «δεν έχουν χαθεί όλα», και ότι «μπορούμε να το παλέψουμε». Να το παλέψετε, δεν λέμε, αλλά γίνεται να το παλέψετε μακριά από την εξουσία; Εδώ, όπως μου έλεγε και φίλος μου, από τους κοντινούς του Καραμανλή, «δεν είναι ότι κάνουν λάθη (οι υπουργοί) που είναι λογικό και φυσιολογικό, είναι ότι στη συνέχεια πάνε να διορθώσουν το ένα λάθος και κάνουν ένα δεύτερο ακόμη μεγαλύτερο, και πάει λέγοντας. Αλυσίδα». Συγγνώμη, εμείς όμως γιατί πρέπει να το υπομένουμε; Αυτό είναι ένα άλλο ερώτημα. Αλλά προηγουμένως πρέπει να απαντηθούν ορισμένα βασικά, και μεταξύ τους το κυριότερο: Πότε να κάνω εκλογές; Είσαι εσύ, λέμε τώρα, ο Καραμανλής κι έχεις 151 επιβάτες στον Τιτανικό, που λέει κι ο Τράγκας, τι κάνεις; Πας τώρα σε εκλογές με την προοπτική ότι αν, λέμε αν και ξαναλέμε αν, σου «κάτσει» τους κάνεις 155, και τις χάνεις σίγουρα, ή περιμένεις μήπως και βελτιωθεί το ρημάδι το κλίμα- και τις χάνεις ακόμη πιο σίγουρα; Αυτό να δεις τι βάσανο είναι. Όλες οι μάγισσες και οι χαρτορίχτρες της χώρας να μαζευτούν γύρω σου, και να΄ χεις και συ το «κληρονομικό» χάρισμα, άκρη δεν θα βγάλεις, αποκλείεται. Γιατί υπάρχουν και τα υπέρ και τα κατά. Κι επιπλέον υπάρχει και η άλλη εκδοχή που προωθούν ορισμένοι, και που λέει «πρόεδρε, κάνε τις εκλογές όσο πιο γρήγορα γίνεται για να χάσεις με μικρή διαφορά, να μείνεις αρχηγός, κι μετά σε κάνα χρόνο που ο Γιώργος θα τα έχει βρει μπαστούνια με την κρίση και τα προβλήματα, επανέρχεσαι»! Καλό; Κακό, ψυχρό κι ανάποδο! Πρώτον, γιατί αυτά είναι σενάρια επί χάρτου, και με τα σενάρια αυτά ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Στραβώνουν εκεί που δεν το περιμένεις, κι άντε τρέχα γύρευε μετά. Δεύτερον, γιατί δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα χάσεις «λίγο». Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ήδη κάτι ανοίγματα νααααα με το συμπάθιο, κι αν συνεχίσει έτσι η κυβέρνηση δεν είναι μακριά ο χρόνος που η διαφορά θα γίνει... διψήφια! Ναι, διψήφια! Οπότε, «χάνω λίγο» δεν παίζει, διότι είναι σαν το «ολίγον έγκυος». Τρίτον, δεν σου λέω ότι ο Γιώργος έχει το μαγικό ραβδί να λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά απ΄ ό,τι έχει δείξει μέχρι τώρα, και ιδιαίτερα με την κρίση, και λύσεις έχει, και προτάσεις διαθέτει, και πράγματα σωστά λέει. Κυρίως δείχνει ότι το ΠΑΣΟΚ κάνει σοβαρή δουλειά στον χώρο της οικονομίας, υπάρχει κόσμος που μελετάει, επεξεργάζεται, αναλύει και τελικά εισηγείται, και το σημαντικότερο αυτά που υποστηρίζει ο Γιώργος έχουν ήδη κριθεί θετικά. Άρα και το «θα τα βρει μπαστούνια και θα τα παρατήσει», επίσης δεν παίζει. Μπέρδεμα λοιπόν. Μεγάλο. Δεν ξέρει τι να κάνει ο Καραμανλής. Τον ρωτάνε «τι κάνουμε πρόεδρε;», και εκείνος σηκώνει τους ώμους με απορία. Είναι σε φάση «κάνε με προφήτη, να σε κάνω πλούσιο»... Απ΄ έξω απ΄ έξω το φέρνω το θρησκευτικό, αλλά δεν αντέχω μ΄ αυτά που ακούω και βλέπω για το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου. Δεν υπάρχει ένας μάρτυρας που να μη δείχνει «ψηλά», κι ασφαλώς δεν δείχνει τον Θεό... Αν μάλιστα είναι ακριβείς οι πληροφορίες μου, μου φαίνεται την άλλη εβδομάδα το Κοινοβούλιο θα ζήσει μεγάλες στιγμές: Θα κληθεί να καταθέσει και ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του προέδρου Κώστα, Γιάννης Αγγέλου. Η αντιπολίτευση, που θα έχει και την πρωτοβουλία να τον καλέσει, έχει ορισμένες απορίες σχετικά με τη δραστηριότητα του κ. Αγγέλου και του Πρωθυπουργού, και θέλει απαντήσεις. Από εκεί και πέρα, να μη διαφεύγει από κανενός την προσοχή, η συνεχής επισήμανση από το στόμα του Γιώργου ότι το σκάνδαλο εξελίχθηκε κάτω από «κεντρική καθοδήγηση». Έχει τους λόγους του που επιμένει. Σου λέει «έχω κάνει τόσα χρόνια υπουργός. Ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει να συνεννοηθούν δύο υπουργεία για ένα θέμα, και τι να συντονιστούν οι διοικητικές υπηρεσίες δύο υπουργείων για να το διεκπεραιώσουν, αν τα καταφέρουν ποτέ. Πόσω μάλλον να συνεργαστούν τόσα υπουργεία, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα για να επιτευχθούν οι ανταλλαγές με τη λίμνη. Υπήρξε σίγουρα καθοδήγηση από τα πάνω. Κάποιοι συντόνισαν όλο τον μηχανισμό». Άδικο έχει; Έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από την ημέρα που η Νέα Δημοκρατία ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας. Έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από την ημέρα που ασκείται μια συγκεκριμένη οικονομική πολιτική, εμπνευστής και εφαρμοστής της οποίας είναι ο κυρ Αλογοσκούφης. Και έχουν περάσει σχεδόν 5 χρόνια από την ημέρα που η οικονομία της χώρας πάει από το κακό στο χειρότερο, και τελειωμό δεν έχει. Δεν έχει περάσει όμως ούτε μια μέρα χωρίς ο άνθρωπος αυτός, ο Αλογοσκούφης λέμε, να τα ρίξει στους προηγούμενους! Ακόμη και τώρα, μόλις προχτές, που έχει αποκαλυφτεί σε όλη της τη γύμνια η καρικατούρα οικονομικής πολιτικής που εφάρμοσε, ακόμη και τώρα επιμένει ο άνθρωπος να τα χρεώνει στην κυβέρνηση Σημίτη! Αντί να κάνει τον σταυρό του, γιατί εμείς τον κάνουμε, που ο Σημίτης μας έβαλε στην ΟΝΕ, και σήμερα η χώρα καταφέρνει να επιβιώνει στην περίοδο της μεγάλης κρίσης, ο άνθρωπος αυτός δηλώνει με πάσα σοβαρότητα ότι για τα προβλήματα της οικονομίας φταίει το ΠΑΣΟΚ. Είναι τόσο εξοργιστικό αυτό που κάνει, που δύσκολα μπορείς να του απαντήσεις σοβαρά. Απλώς τον καταλαβαίνουμε. Λέει όσα λέει προκειμένου να γλιτώσει την κατακραυγή για όσα έχει κάνει εις βάρος της χώρας (κάποτε πάντως θα αποτιμηθεί ο ρόλος του, κανονικά...). Μέχρι να οριστεί επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά τις ευρωεκλογές και να μας αφήσει στην ησυχία μας...