Παιδιά του κόσμου , φωτογραφίες παιδιών από όλον τον κόσμο. Παιδιά ξανθά και καστανά, μαύρα και μελαχρινά, σε εξοχές και πόλεις όλης της Γης, σε σπίτια, σχολεία, πλατείες, βουνά και στέπες, τροχόσπιτα, καλύβες.
Άλλα καλοντυμένα και καθαρά, άλλα βρώμικα από το παιχνίδι, το φαγητό, ή τη δουλειά. Ναι, είχαν φωτογραφηθεί μερικά στη δουλειά, ίσως ήταν δύσκολο να τα πετύχουν αλλού. Κοριτσάκια στην Ινδία, αγοράκια στο Περού, μερικά να φτιάχνουν λάσπη για τούβλα, άλλα να πουλάνε στον δρόμο διάφορα, ένα μικρό να βγαίνει από ορυχείο με πρόσωπο μουντζουρωμένο, κάποια απλώς να ακολουθούν τους γονείς στη νομαδική ζωή, ή να τους βοηθάνε στο μαγαζί, στο σπίτι. Με τη γλυκιά τους παιδικότητα κι αυτά ωστόσο, με κάποιον τρόπο χαμογελάνε, κοιτάνε τον φακό ευχαριστημένα, ξέρουν ότι η ζωή είναι μπροστά τους, αθώα όλα και μαζί πονηρά. Γιατί όλα το ξέρουν αυτό, τα ατιμούτσικα. Όλα τα παιδιά του κόσμου είναι όμορφα, ακόμα και τα άσχημα, όλα έχουν αυτά τα τρυφερά μάγουλα, αυτά τα μεγάλα μάτια, είμαστε πλασμένοι για να τα λατρεύουμε, για το χατίρι τους να συνεχίζουμε να τρέφουμε τις ελπίδες κάθε μέρα, σαν μικρά ευαίσθητα φυτά. Όλα μοιάζουν τελικά μεταξύ τους, αν και υπάρχει μια διαφορά που δεν μπορεί να μην τη δεις ακριβώς σε αυτή την ομαδοποίηση, τη συγκέντρωση φωτογραφιών που έγινε για να δείξει πόσο είναι ίδια. Παιδική ηλικία δεν έχουν όλα. Μόνο τα παιδιά των πλούσιων χωρών έχουν τα δικά τους ρούχα, προσαρμοσμένα στις παιδικές ανάγκες, τον δικό τους χρόνο. Τα φτωχά παιδιά είναι μικρομέγαλα, έτοιμα να μπουν στη βιοπάλη μόλις φτάσουν στο σωστό μπόι. Η παιδική ηλικία είναι πολυτέλεια των πλουσίων, ένα προνόμιο που ακόμα δεν έχει μοιραστεί δίκαια στον κόσμο των ανθρώπων.
