O πρόεδρος της Βουλής κάλεσε τον πρέσβη της Γερμανίας και του επέδωσε διαμαρτυρία για όσα γράφουν εναντίον μας οι Γερμανοί δημοσιογράφοι.
Μαζί και τα αποκόμματα όλων αυτών των γεμάτων κακία και δυσπιστία άρθρων. Τα μάζευε τόσο καιρό επιμελώς, για να καταλάβουν και οι Γερμανοί πόσο δουλευταράς είναι και οι Έλληνες ψηφοφόροι που κάποια στιγμή είχαν τη λαϊκίστικη σκέψη ότι θα έπρεπε οικειοθελώς να προσφέρει στο ταμείο του κράτους τον 13ο μισθό του μαζί με τους άλλους βουλευτές. Ή τον 14ο. Δεν θυμάμαι.
Τώρα τι θα κάνει ο Γερμανός πρέσβης; Έχει βέβαια πολλές επιλογές. Η μια είναι να κάνει αγωγή στους Γερμανούς δημοσιογράφους για συκοφαντική δυσφήμηση της φίλης χώρας Ελλάδας και την αποζημίωση των εκατομμυρίων ευρώ που θα πάρει, γιατί πάντα σε εκατομμύρια είναι η αποζημίωση της δυσφήμησης εδώ σε μας, να μας τη δώσει για να τον συγχωρήσουμε ως εκπρόσωπο αυτού του αχάριστου λαού που δεν μπορεί να εκτιμήσει το προνόμιο να τρέφει Έλληνες. Ή, μπορεί να τους καλέσει σε τραπέζι στον «Διόνυσο» με όλα τα έξοδα πληρωμένα και θέα την Ακρόπολη, να δουν τι καλά περνάνε εδώ οι φίλοι και δικοί και να μην ξαναγράψουν παρά μόνο πόσο σπουδαίοι και κιμπάρηδες και μοναδικοί είμαστε, για να τους ξανακαλέσουμε. Δικό του θέμα είναι. Να τους τραβήξει το αυτί με κάποιο τρόπο των Γερμανών δημοσιογράφων;
Αυτή δεν είναι η δουλειά των πρέσβεων; Να τραβάνε τα αυτιά των δημοσιογράφων.
Όπως των βουλευτών είναι να μαζεύουν αποκόμματα και να τους τα πηγαίνουν, φροντίζοντας επιμελώς τη φήμη μας και το καλό μας όνομα ως Ελλήνων. Και μη μου πείτε τώρα ότι δεν τα μαζεύει μόνος τα αποκόμματα και βάζει τον Άργο του Τύπου της Ανατολής να κάνει τη δουλειά. Λαϊκίζετε πάλι.
