Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Σκούπα, φτυάρι και κοπάνημα

Η αλήθεια είναι ότι οι γειτονιές της Αθήνας χρειάζονται πολύ τη σκούπα. Αληθινή σκούπα όμως, που μαζεύει σκουπίδια, όχι επιχειρήσεις- σκούπα που κάνουν σκουπίδια τους ανθρώπους. Αλλά από την πολλή χρήση, οι μεταφορές στη γλώσσα μάς έχουν κάνει να μη βλέπουμε μπροστά μας. Κάνουμε μετάθεση, τα σκουπίδια τα συνηθίσαμε, μας ενοχλούν οι άνθρωποι. Αλλά συγγνώμη, παρεξήγησα. Τόσοι σοβαροί άνθρωποι βγαίνουν και μιλούν για μεταναστευτική πολιτική, για διεθνείς συμφωνίες. Ακούγονται λέξεις μεγάλες και πολύ επιστημονικές: «επαναπροώθηση!». Σου θυμίζει αυτοκίνητο, και είναι κάτι εξίσου σύνθετο: αυτοί που έρχονται, οικειοθελώς, πρέπει απλώς να στέλνονται πίσω. Δηλαδή όχι σκούπα, αλλά και φτυάρι, κάτι πιο ριζικό, βαθύ και αποτελεσματικό. Σκούπα και φτυάρι, δυο εργαλεία που οι μετανάστες μεταχειρίζονται πολύ για να βγάλουν το ψωμί τους, καθαρίζοντας σπίτια και σκάβοντας κήπους και χωράφια. Δεν έχουν παρά να αφεθούν σε πελώρια τέτοια φτυάρια και σκούπες και να πάνε από εκεί που ήρθαν. Μιλάμε για ανθρώπους, έτσι; Δεν έχει σημασία, φτιάξτε επειγόντως στρατόπεδα! Αυτό θέλει ο λαός! Όχι, ο λαός, ο ΛΑΟΣ. Τι λέγαμε για τις μεταφορικές σημασίες; Πολύ γλωσσολόγος αυτός ο Καρατζαφέρης. Ποιος θα τολμήσει να σηκωθεί και να πει, ξέρετε εγώ έχω άλλη άποψη; Μπορεί να τον σκουπίσουν κι αυτόν κατά λάθος ή να τον φτυαρίσουν; Όχι, αποκλείεται, είμαστε χώρα ελεύθερη, η γνώμη μας εκφράζεται, φτάνει να μην είσαι κοντά σε σκούπα, φτυάρι ή καταπέλτη. Αλήθεια, οι καταπέλτες δεν είναι θαυμάσια ιδέα για επαναπροώθηση; Πάντως περνάμε μια εξαιρετικά χρήσιμη περίοδο από άποψη εκπαιδευτική. Επειδή πάντα απορούσαμε πώς έγινε και τόσα εκατομμύρια άτομα στη Γερμανία τη δεκαετία του ΄30 άφησαν τον ναζισμό να τους γοητεύσει και να τους παρασύρει. Ε, λοιπόν αρχίζουμε να λύνουμε αυτήν την απορία, έτσι δεν είναι;