η πίτα αφάγωτη

Μάλλον ένα διακριτικό ευχαριστώ για τη δωρεάν αγγελία θα έπρεπε να πει η κυβέρνηση στην «Guardian», αντί να διαµαρτύρεται και να ζητά να ανακαλέσει για την ιδέα της πώλησης νησιών. Το κράτος είναι χρεωµένο, τα νησιά είναι πολλά και όσοι τα αγοράσουν δεν µπορούν να τα πάρουν και να φύγουν. Κάτι σαν µίσθωση µπορούν να κάνουν, να φτιάξουν µια βίλα, ένα λιµανάκι, δεν µπορούν να ιδρύσουν ανεξάρτητο κράτος. Ενα σωρό βραχονησίδες ακατοίκητες έχουν τα µεγάλα νησιά δίπλα τους και η ανθρώπινη παρουσία κάτι µπορεί να τους προσφέρει, πέρα από το χρήµα της αγοράς. Γιατί τόση σπουδή πια να µπουν και τα νησιά στα ταµπού του πατριωτισµού, λες και έχουµε έλλειψη; Ολα ιερά και όσια είναι πλέον στη χώρα αυτή, από το θωρηκτό «Αβέρωφ» µέχρι τις βραχονησίδες, περνώντας κι από ένα σωρό µέρη. Ονόµατα, χρονολογίες, σύµβολα, λέξεις, έµµονες ιδέες, αυταπάτες συλλογικές. Ολα είναι ταµπού και µην αγγίζετε, µε εξαίρεση τα δάση που καίγονται κάθε χρόνο, την Πάρνηθα, το πολύτιµο βουνό της Αθήνας που δεν µπορεί να συνέλθει από την καταστροφή, τα αυθαίρετα που χτίζονται στα δάση, τα όµορφα κτίρια που γκρεµίζονται σε πόλεις και χωριά για να χτιστούν άσχηµα, παράνοµα, τα πεζοδρόµια που γεµίζουν σκουπίδια, τις παραλίες που καταπατούνται, τα ποτάµια που µολύνονται, τις λίµνες που ξεραίνονται, τα ζώα που χάνονται, τα φυτά που εξαφανίζονται, διάφορα τέτοια.

Αλίµονο. Αυτά είναι δικά µας, η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες για να την κάνουν ό,τι θέλουν και να την καταστρέφουν µόνοι τους. Κι ακούγεται πιο λογικό να κόβονται µισθοί και συντάξεις, να καταργούνται σχολές, παρά να πουληθεί ένα νησί που δεν χρησιµοποιείται από κανέναν. Θα δώσουµε το αίµα µας, την ποιότητα ζωής µας, αλλά τα ταµπού µας τα κρατάµε.

Τι κάνει η φύση;

Το Συµβούλιο της Επικρατείας µάς εκπλήσσει ξανά. Μέχρι τώρα το ξέραµε κυρίως για την οικολογική του ευαισθησία. Ισως και η νέα του απόφαση για το παλιό αεροδρόµιο στο Ελληνικό να είναι οικολογικά ευαίσθητη κατά βάθος, αφού µας θυµίζει αυτή την ξεχασµένη ιστορία, το Μητροπολιτικό Πάρκο.

Δεν έλεγε ακριβώς ότι δεν θα πρέπει το Ελληνικό να γίνει ποτέ ξανά αεροδρόµιο ο νόµος που ίδρυσε το «Ελ. Βενιζέλος», λέει το ΣτΕ, άρα οι ιδιοκτήτες µικρών αεροσκαφών που προσέφυγαν για να µπορούν να το χρησιµοποιούν έχουν δίκιο. Κι εδώ που τα λέµε, ποιον ενοχλούν τα αεροπλάνα τη στιγµή που τα τσιµέντα και η άσφαλτος των διαδρόµων προσγείωσης και απογείωσης είναι στη θέση τους; Πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που ξεκίνησε η συζήτηση για το πάρκο και το µη πάρκο; Στο µεταξύ κανένα φυτό δεν κατάφερε να σπάσει το υλικό αυτό, να σκάσει µύτη από µια χαραµάδα της ασφάλτου και του τσιµέντου.
Τι κάνει η φύση; Δεν τα βγάζει πέρα µε την ανθρώπινη επέµβαση; Δεν µπορεί να επινοήσει ρίζες µε πριόνι, κορµούς µε τρυπάνι, να υποσκάψει αυτή τη στέρεη κατασκευή; Είδατε τι καλά υλικά χρησιµοποιούνται καµιά φορά στα δηµόσια έργα; Ηταν ο παλιός καλός καιρός µε τους τίµιους εργολάβους. Τώρα έχουµε χρεοκοπήσει και δεν µπορούµε να ασχολούµαστε µε πάρκα. Αυτό είναι το κακό µε τις χρεοκοπίες, δεν µπορείς να ασχολείσαι µε ωραία πράγµατα. Εδώ όταν πλουτίζαµε, έστω µε δανεικά αλλά δεν το ξέραµε, το τσιµέντο του Μητροπολιτικού Πάρκου ήταν αδιαπέραστο, τώρα που φτωχαίνουµε θα στραφούµε στο πράσινο; Μόνο εκείνο το Φύλλο του Βασιλικού, που αυτοβούλως πληµµυρίζει πράσινο την πολυκατοικία σε µια από τις πρώτες του νουβέλες, θα µπορούσε να µας σώσει, κατακτώντας µέσα στο καλοκαίρι δρόµους και διαδρόµους.

Οι εξερευνητές δεν υπάρχουν πια

Κάτω από τα αλουµινένια πόδια της ξαπλώστρας, το παλιό λευκό βοτσαλάκι της πρώην αγαπηµένης παραλίας υπάρχει ακόµα. Εκείνο είναι ίδιο, εµείς έχουµε αλλάξει. Δεν µπορούµε πια να κάνουµε επικύψεις µέχρι το έδαφος, να απλώνουµε την ψάθα και να καθόµαστε επάνω της χωρίς άλλο χώρο ανάµεσα. Κάτι πάθαµε σαν άνθρωποι, σαν σώµατα, σαν λαός, και πρέπει σώνει και καλά να µεσολαβούν είκοσι ή τριάντα πόντοι από τα βότσαλα µέχρι τον χώρο που το σώµα θα ξαπλώσει. Και για να υπηρετήσουν τη νέα αυτή διαµόρφωση του ανθρωπίνου είδους, οι ενοικιαστές ξαπλώστρας πήγαν παντού. Στις πιο απόµακρες παραλίες, εκεί που κάποτε έφτανες µε ποδαρόδροµο µέσα από µονοπάτια και καθώς κατηφόριζες προς τη θάλασσα ένιωθες εκείνη την ανείπωτη ευχαρίστηση του εξερευνητή που ανακαλύπτει και κατακτά ένα κοµµάτι γης έστω και για λίγο, το κυριαρχεί µε µια πετσέτα και το ανακαλύπτει πόντο πόντο µε όλες τις αισθήσεις του, τώρα βρίσκεις να σε περιµένει η ξαπλώστρα φρεσκαρισµένη, ξεσκονισµένη, έτοιµη να µεσολαβήσει ανάµεσα σε σένα και όλα τα προηγούµενα.

Τέσσερις σειρές οµπρέλες και ξαπλώστρες, κι ο νεαρός µε την ποδιά έτοιµος να εισπράξει το αντίτιµο.
Οσο φτάνει το χειµέριο κύµα οι ξαπλώστρες. Νέα χρήση, κύµα χειµέριο και αλεξίλιο θερινό µετά ανακλίντρων. Αδικα, λοιπόν, τα χιλιόµετρα στην Εθνική και η βενζίνη η πανάκριβη, η αίσθηση του εξερευνητή εξαφανίστηκε, πνίγηκε µέσα στο πλαστικό ποτηράκι του φραπέ όπου σερβίρεται καφές για να συµπληρωθεί η πανδαισία των νέων κοµφόρ που προσφέρουν οι παραλίες. Καλύτερα στον Μπάτη του Φαλήρου µε το τραµ, τουλάχιστον δεν περιµένεις ώρες στο λιοπύρι να ανοίξουν οι δρόµοι, κι εκεί, κάτω από τις πολυκατοικίες, µέσα στην πόλη, ανακαλύπτεις ότι το ανθρώπινο σώµα µπορεί ακόµα να ξαπλώνει καταγής, τι θαύµα!

Γιορτή στο θωρηκτό

Οι κατάλληλες στρατιωτικές κυρώσεις επιβλήθηκαν σε όσους τόλµησαν να χρησιµοποιήσουν το θωρηκτό «Αβέρωφ» για δεξιώσεις και γιορτές ειρηνικές που αλλοίωσαν τον στρατιωτικό του χαρακτήρα. Κρίµα, γιατί τουλάχιστον αυτοί που οργάνωσαν τις γιορτές απέδειξαν ότι διαθέτουν φαντασία. Να δώσεις λίγο ανάλαφρη και χαρούµενη όψη σε αυτά τα ένδοξα σιδερικά, να τα χρησιµοποιήσεις σαν σκηνικό γάµου, τι θα δήλωνε βαθύτερη πίστη στην αξία τους; Προσωπικά, σαν άνθρωπος που απεχθάνοµαι τον πόλεµο και τα τιµαλφή του δεν θα το έκανα ποτέ, αλλά να που η πρωτοβουλία ουδόλως εκτιµήθηκε. Δεν σκέφτηκαν οι θιγµένοι ούτε το ίδιο το θωρηκτό που οπωσ δήποτε θα έχει έξοδα συντήρησης και ένας καλός τρόπος να τα καλύψει είναι να νοικιάζεται για δεξιώσεις. Τώρα που φτωχαίνουµε, οι γαµήλιες δεξιώσεις είναι η µόνη σπατάλη που θα κοπεί δύσκολα, και είναι καλή ιδέα να αξιοποιηθούν γενικότερα τα µνηµεία εφόσον δεν υπάρχουν και πολλοί άλλοι κατάλληλοι χώροι. Υπήρξαµε δυστυχώς λαός πολεµικός και διαθέτουµε καινούργια και παλιά τανκς, θωρηκτά, υποβρύχια, βοµβαρδιστικά. Αχαρα πράγµατα, γκρίζα, µεταλλικά, άσχηµα, αλλά µε λίγο ροζ, µπαλόνια, γιρλάντες και µια τούρτα στη µέση βελτιώνονται ση µαντικά.

Βέβαια υπάρχουν πολλοί που θεωρούν πολύ σοβαρά αντικείµενα τα κανόνια, τα βλέπουν πάντα τυλιγµένα στην πανοπλία της στρατιωτικής ιεραρχίας και αυστηρότητας, της απαραίτητης στον πόλεµο πειθαρχίας και λιτότητας, όλων αυτών των καταθλιπτικών. Θα τους έκανε καλό λίγη προσγείωση στην πραγµατικότητα της ειρήνης, λίγη προκλητική χαρά πάνω στα κανόνια ενός πολέµου που έχει πάψει να συµβαίνει αλλά όχι και να µας καταπιέζει ιδεολογικά και εξοπλιστικά. Η πολεµική αρετή των Ελλήνων είναι γνωστή, η ειρηνική δυσκολεύεται. Στολίστε χαρούµενα τα σκουριασµένα όπλα κορί τσια κι αγόρια. Μην απολογείστε, µη σκύβετε το κεφάλι, χορέψτε να πάµε παραπέρα, η ζωή που τραγουδάτε συνεχίζεται.

Η οικονοµία είναι µαγεία

Ρίξε Τσιγγάνα τα χαρτιά και πες µου την αλήθεια... Μήπως το φλιτζάνι καλύτερα;

Επιµηκύνει τη χαρά του καφέ κατά κάποιο τρόπο. Κάνεις οικονοµίες µε κάτι τέτοια, έτσι δεν είναι; Αν εφεύρουµε νέες απολαύσεις δεν θα κερδίσει το έθνος; Αλλά θα µας αφήσει η γραφειοκρατία που κυνηγά τους επιχειρηµατίες µε σκουπόξυλα;
Αχ! Ατιµη Οικονοµία, γιατί µοιάζεις τόσο µε µαύρη µαγεία; Ακατανόητη στους αµύητους, δηλαδή όλους τους κοινούς θνητούς που δεν σε είχαν πάρει µάθηµα επιλογής σε κανένα επίπεδο της εκπαίδευσης.
Μα κι εκείνα τα Στοιχεία Οικονοµίας, σε µεταφρασµένα ελληνικά, δεν έχουν κάτι από αµπρακατάµπρα;
Αντιστέκονται τα άτιµα στις νεανικές ορµές, εκείνες οι καµπύλες τους που δεν µοιάζουν σε τίποτε µε τις καµπύλες που θέλγουν τους ανθρώπους, εκείνη η ορολογία που αποθαρρύνει κάθε ψυχή ροµαντική και επαναστατική, εκείνες οι γραβάτες και τα σακάκια της καλοκαιριάτικα σε συνδυασµό µε τα λιγότερο θηλυκά τακούνια του κόσµου, όλα µαζί τη µεταµφιέζουν σε ακατάληπτο µπαµπούλα. Και να οι Πυθίες, οι Κασσάνδρες και άλλες µάγισσες στις σοµόν σελίδες να προφέρουν χρησµούς και να αρχίζει η διάδοση στα χαλασµένα τηλέφωνα. Αύριο φεύγουµε από το ευρώ, όχι τώρα να φύγουµε, το είπε ο Γερµανός που διώκει δικαστικά το πακέτο στήριξης!
Εχει σπίτι σε νησί, θα του έρχεται τσάµπα το ταξίδι!
Ενας προφήτης, µα τι προφήτης! Ο αµερικανός οικονοµολόγος, πάλι, λέει καλύτερα στις 4 Οκτωβρίου µε ενός έτους κυβέρνηση. Πώς ήταν οι ανήλικοι διάδοχοι βασιλέων στον Μεσαίωνα; Και στην Αναγέννηση; Μη µιλάς για Αναγέννηση, φέρνει συνειρµούς που χαλάνε την αύρα της µαντεψιάς. Μείνε στον Μεσαίωνα, να πιάσουµε φάση. Σπλαγχνοσκοπία ξέρεις καθόλου; Τελευταία λέξη στις προβλέψεις. Αν και µπορώ να σου κάνω µερικές χωρίς καθόλου µαγεία. Διακρίνω το µέλλον καθαρά χωρίς να µασάω φύλλα δάφνης…

Οικονοµικές εκπαιδευτικές προτάσεις

Γέµισε ο τόπος µοτοσυκλέτες µε αστυνοµικούς επάνω. Δυο - δυο στους δρόµους, και γυρίζουν και σφυρίζουν, παράπονο δεν έχουµε. Ισως δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν, για αυτό µπορώ να τους δώσω ιδέες δωρεάν: να πάνε στον Αγιο Παντελεήµονα και να εγκατασταθούν για τα καλά. Θα µάθουν πολλά, θα λύσουν προβλήµατα και θα εκπαιδευτούν σε µερικές στοιχειώδεις αρχές ανθρώπινης συµβίωσης. Μετά θα είναι έτοιµοι και για το κέντρο της πόλης, που τους περιµένει εναγωνίως.

Στον Αγιο Παντελεήµονα υπάρχει µια παιδική χαρά που την κλείνουν µε λουκέτο οργανωµένοι ρατσιστές της περιοχής.
Ο Δήµος Αθηναίων σπάει το λουκέτο, οι ρατσιστές αγοράζουν καινούργιο. Προφανώς χρειάζεται εκεί αστυνοµική παρουσία 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, για να παίζουν τα παιδιά χωρίς προβλήµατα. Δεν θα είναι πρώτη φορά, παιδιά των Καθολικών στο Μπέλφαστ χρειάστηκε να πηγαίνουν σχολείο µε αστυνοµική προστασία κάποια στιγµή. Ή µπορεί να ήταν παιδιά Προτεσταντών στο Δουβλίνο. Δεν έχει σηµασία, τα παιδιά πάντως µπορούν να συνηθίσουν να διασκεδάζουν µε την αστυνοµική στολή, να τη συµπαθήσουν. Μπορεί να τους αρέσει τόσο ώστε µερικά µεγαλώνοντας να γίνουν αστυνοµικοί. Πράγµα χρησιµότατο γιατί είναι παιδιά µεταναστών κι αυτό θα βοηθήσει όλους µας να γίνουµε πιο προοδευτική κοινωνία, µε σεβασµό στα ανθρώπινα δικαιώµατα και αποστροφή στον ρατσισµό. Επιπλέον οι αστυνοµικοί θα έχουν να αντιµετωπίσουν ανθρώπους που παριστάνουν τους συνηθισµένους πολίτες της περιοχής αλλά κάνουν παράνοµες πράξεις, κλειδώνουν παιδικές χαρές κι ενίοτε µαζεύονται και ξυλοκοπούν µετανάστες µέσα στα µαγαζιά τους. Θα εξασκηθούν οι αστυνοµικοί στην καταπολέµηση των προκαταλήψεων, γιατί θα είναι υποχρεωµένοι να συλλαµβάνουν ανθρώπους γι αυτά που κάνουν, κι όχι για αυτό που είναι. Θα είναι εξαιρετική εκπαίδευση, που δεν θα κοστίσει τίποτε και θα αξίζει δέκα πανεπιστήµια.