Πεθαίνω για σένα....

Ό,τι και να είναι, οφείλω να το σεβαστώ: Με το που πέφτει η φωνή του Μαργαρίτη στην αίθουσα, τραντάζονται τα ηχεία, κοκαλώνει το αυτί και σαν να πηγαίνει χοροπηδητά ο ήχος της καρδιάς μου. Γρανίτης η φωνή του Μαγκάρετ, γρανίτης από μέλι (ωραίο, ε!) έρχεται και απλώνεται σαν συννεφάκι από μεθυστικές κανέλες και γιασεμί γύρω μου, ζαλάδα χωρίς επιστροφή. Το τραγούδι (μουσική Μαχαιρίτσα και στίχοι Ελ. Ράντου)επιτρέψτε μου- είναι σουξεδάρα, από ψυχολογική άποψη. Δεν υπάρχει γυναικείο αυτί, από τα βόρεια προάστια μέχρι τις δυτικές συνοικίες- ναι, το ΄χω τσεκάρει -, που να μην έχει κατέβει απ΄ τη θέση του μερικά εκατοστά όταν ακούει τις μαγικές λέξεις. Όλη η παραμύθα, από καταβολής κόσμου, μέσα σε τρεις λεξούλες και πέντε νότες- που λέει ο λόγος, γιατί από μουσική δεν κατέχω. Πεθαίνω για σένα... Όλοι τη μυρίζονται τη δουλειά, ουδείς της αντιστέκεται. Υποκλινόμαστε στη νεράιδα τύχη (με αλαλαγμούς χαράς) και βουρ στο κενό. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Οι όροι δεν αλλάζουν εδώ και αιώνες. Σε στολίζω με τα καλύτερα, σε κάνω βασιλιά της μέρας μου, πηγή της δημιουργικότητάς μου, καταλύτη της φαντασίας μου, άρχοντα του σκότους μου, αιτία της θλίψης μου, αιτία της ζωής μουμέχρι να αρχίσει η ώρα της αποκαθήλωσης. Το ίδιο κάνεις κι εσύ σε μένα. Θέμα χρόνου είναι, μόνο που το... κατέβασμα δεν γίνεται χεράκι χεράκι όπως το ανέβασμα. Συνήθως ο εις εκ των δύο μένει με τη σκούπα να μαζέψει τα μέλη του και ό,τι άλλο άφησε η καταστροφή. Τα ρούχα σου, τα ρούχα μου, τα άδεια ρούχα- κι οι δυο να βαδίζουμε στο φινάλε προς άγνωστη κατεύθυνση, σαν επιζώντες από μάχη που μας έχει αφήσει με κάτι «παράσημα» να... Και η πλάκα είναι ότι αυτή είναι η καλύτερη των εκδοχών. Α, ναι- η καλύτερη, σαφώς. Γιατί οι «συμπρωταγωνίστές μου» είμαστε άσοι στο να συμβιβάζουμε το... άδειο ρούχο με την ασφάλεια μιας υποτιθέμενης ήρεμης (νερομπουλιασμένης) ζωής, που μάλιστα παίρνει διάφορα ονόματα, ανάλογα με την περίσταση- Κατανόηση. Νοιάξιμο. Θαλπωρή. Το παιδί. Το σκυλί. Το οικόπεδο. Η δουλειά κ.λπ.-, που λίγο να τα ξύσεις από κάτω, σε παίρνει η μυρωδιά φρέσκου αίματος ανακατεμένη με μπαρούτι. Πεθαίνω για σένα- που λέει ο λόγος. Φτου μου, όρθιος ακόμη. Αλλά ωραίο δεν ακούγεται σαν φράση; Ας μείνουμε σ΄ αυτό. Έτσι κι αλλιώς (όσο και να το γειώσω το θέμα) γίνεται ζωή χωρίς παραμύθα (και μάχες); Αστεία πράγματα. Κι ας είσαι απάτη. Κυρ Βαλεντίνε.

Γιορτάστε όπως πρέπει

Μην ακούτε τι λένε για του Αγίου Βαλεντίνου και κάνετε το λάθος να τον σνομπάρετε. Γιορτάστε τον όπως πρέπει, κι αν δεν σας αρέσει η συσκευασία που προσφέρουν τα ανθοπωλεία και τα κοσμηματοπωλεία, βάλτε το δικό σας γούστο. Είναι μεγάλη ευκαιρία αυτή η γιορτή και μακάρι να καθιερωνόταν κάθε μήνα. Μια φορά τον χρόνο δεν φτάνει για τους περιχαρακωμένους νέους. Γιατί δεν ξέρω πώς τα έχουν καταφέρει, αλλά είναι σαν η νέα γενιά να ολοκλήρωσε το όνειρο της ανθρωπότητας, βγάζοντας τον έρωτα από τη ζωή της. Σαν να έφτασε στην πλήρη απελευθέρωση από αυτό τον βασανιστικό μπελά, δεν τον έχει ανάγκη. Οι νέοι περνάνε καλά, δεν βιάζονται να ζευγαρώσουν, να δεσμευτούν, φυλάγονται, προσέχουν, το σκέφτονται δυο φορές. Μπορεί να χορταίνουν εικόνες παιδιόθεν, να τα ξέρουν όλα περί έρωτος και αναπαραγωγής από νήπια και να μην τρελαίνονται από περιέργεια και στέρηση όπως οι προηγούμενες. Μπορεί αυτό να είναι το φυσιολογικό, το σωστό και το ισορροπημένο, μπορεί οι προηγούμενοι να αντιδρούσαν έντονα στο καταπιεστικό καθεστώς που επέβαλλαν μαμάδες και μπαμπάδες, σχολεία και πολιτεία, ρούχα και θεσμοί, και γι΄ αυτό να έκαναν σαν λυσσασμένοι. Ενώ τώρα που απελευθερώθηκε ο έρωτας, να ανακάλυψαν οι νέοι ότι δεν τους χρειάζεται πια και τόσο. Είναι βάσανο, είναι ταλαιπωρία, σπάει τα νεύρα, φέρνει αϋπνία, σε εκθέτει, σου ρουφάει το αίμα, χάνεις τον έλεγχο του εαυτού σου κ.λπ. κ.λπ. Σοβαρή καριέρα δεν μπορείς να κάνεις αν είσαι ερωτευμένος ούτε σπουδές. Πάει πίσω η ζωή, ο προγραμματισμός, τα επιτεύγματα. Ωστόσο μερικοί την πατάνε ακόμα, γι΄ αυτό λέω, επειδή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα αν και επιφανειακά ερωτική δεν διευκολύνει, εκμεταλλευτείτε αύριο τον Άγιο Βαλεντίνο, μην τον αφήσετε να περάσει έτσι. Θα κάνει ένα χρόνο να ξανάρθει.