Λοιπόν μην ανησυχείτε, δεν είναι και τόσο πολλοί οι πτυχιούχοι στην Ελλάδα τελικά. Άδικα σας πιάνει πανικός, ότι το πτυχίο σας θα χαθεί μέσα σε μια θάλασσα πτυχίων. Τελευταία στην Ευρώπη έρχεται η Ελλάδα, θα το είδατε φαντάζομαι. Και δεν την έκαναν την έρευνα τίποτα φιλόλογοι, οικονομολόγοι την έκαναν για να προτείνουν μέτρα παραγωγικότη- τας. Αν και παίρνει αξιοπρεπή χρήματα, το ελληνικό Πανεπιστήμιο έχει σχετικά πολλούς φοιτητές ανά καθηγητή, οι απόφοιτοι είναι οι λιγότεροι στην Ευρώπη, μόνο έξι πτυχιούχους κάθε χίλιους κατοίκους διαθέτουμε, ηρεμήστε. Δεν θα μας πλημμυρίσουν τα πτυχία πριν ανέβει έναν πόντο η θάλασσα. Λάθος η εντύπωση ότι παραπάνω άνθρωποι παίρνουν παραπάνω πτυχία από όσα χρειάζεται κι ότι η διάχυση της μόρφωσης θα μας οδηγήσει σε οικονομικό αδιέξοδο. Ακόμα στην άλλη πλευρά του λόφου βρισκόμαστε, δόξα τω Θεώ. Δεν μας απειλεί ούτε η υπερβολική μόρφωση ούτε οι υπερβολικά μορφωμένοι. Ίσως να μας απειλεί ακριβώς το αντίθετο. Και μιλώντας για μόρφωση ουσιαστική, που θα μπορούσε να δίνεται από το σχολείο, η έρευνα συμπεραίνει πως η κακή ποιότητα της Δευτεροβάθμιας κάνει και την Τριτοβάθμια να πιάνει πάτο στην αξιολόγηση. Όσο για το πόσο δημιουργικά ζει το προσωπικό των ΑΕΙ, επίσης δεν υπάρχει λόγος άγχους.
Λίγες οι δημοσιεύσεις, μικρή η αναπαραγωγή τους.
Μπορείτε να πάψετε να αισθάνεστε σαν προσωπική απειλή το πτυχίο του πλησίον σας και το μεταπτυχιακό του. Αν αριστεύει στις Πανελλήνιες υπάρχει πάντα η ελπίδα να τα παρατήσει στη διάρκεια των σπουδών. Έχουμε τον χαμηλότερο δείκτη αποφοίτησης. Αν πάλι συνεχίζει να προκόβει, υπομονή, τον περιμένει η απογοήτευση της μεταπτυχιακής Οδύσσειας. Μέχρι να φτάσουμε στην εποχή που θα ανθούν τα γράμματα και η επιστήμη, πού θα πάει, θα έχει γεράσει...
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009
Η τιμή και το χρήμα του 10
Μα πώς είναι δυνατόν να περνάει στο Πανεπιστήμιο ένα παιδί που δεν παίρνει τη βάση; Ακόμα δεν καταργήθηκε αυτή η φοβερή μεταρρύθμιση της Ν.Δ. κι έχουν ξεσηκωθεί, ποιοι;
Άνθρωποι που πιστεύουν στη μόρφωση υποθέτει κανείς, και προσβάλλονται όταν στα ΤΕΙ Τεχνολογίας Τροφίμων, στα ΑΕΙ Γαλλικής Φιλολογίας περνάνε φοιτητές που δεν πήραν ούτε 10. Όμως το σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια δεν χτίστηκε με το ποιος θα πάρει τη βάση, αλλά με το πόσοι χωράνε στις Σχολές. Στις περιζήτητες Σχολές. Εκεί πέφτει ο ανταγωνισμός και το χρήμα, για ιδιαίτερα, φροντιστήρια, ιδιωτικά σχολεία, εξ απαλών ονύχων. Στα χιλιοστά κρίνονται οι θέσεις σε Ιατρικές, Νομικές, Πολυτεχνεία, όλα αυτά τα πανάκριβα «δωρεάν». Το 10 στα 20 με αυτές τις συνθήκες δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση. Μπορεί να είναι κάποιος ταλέντο, μπορεί να είναι επιμελής, αν δεν μπει στο σύστημα φροντιστηρίων, αν μένει ας πούμε σε χωριό, αν δεν έχουν χρήματα οι γονείς του, αν δεν μπορεί να παπαγαλίσει, αν δεν είναι σπασίκλας, όχι απλώς επιμελής, σπασίκλας αποφασισμένος να αποστηθίσει πράγματα που θα ξεχάσει την επόμενη μέρα, δεν το παίρνει το 10.
Αυτή είναι η κατάσταση, χρήμα, πολύ χρήμα και κόπος χωρίς ουσία πέφτουν στη χοάνη των Εισαγωγικών, χρόνια χάνονται στο Λύκειο, καταστρέφονται ταλέντα. Οι γονείς προλαβαίνουν να το ψυλλιαστούν παρακολουθώντας τα παιδιά τους. Οι καθηγητές το έχουν ίσως συνηθίσει, αν και τους βλέπεις να παλεύουν με την κατάθλιψη. Άλλοι όμως, άνθρωποι που πιστεύουν στη μόρφωση, δεν θέλουν να το δουν. Δεν αντέχεται τόσο πικρή αλήθεια, οπότε τι να κάνουν, τα βάζουν με τη βάση του 10, όπως κρύβεται κανείς πίσω από το δάχτυλό του, για να μη δει αυτό που δεν θέλει να παραδεχτεί.
Άνθρωποι που πιστεύουν στη μόρφωση υποθέτει κανείς, και προσβάλλονται όταν στα ΤΕΙ Τεχνολογίας Τροφίμων, στα ΑΕΙ Γαλλικής Φιλολογίας περνάνε φοιτητές που δεν πήραν ούτε 10. Όμως το σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια δεν χτίστηκε με το ποιος θα πάρει τη βάση, αλλά με το πόσοι χωράνε στις Σχολές. Στις περιζήτητες Σχολές. Εκεί πέφτει ο ανταγωνισμός και το χρήμα, για ιδιαίτερα, φροντιστήρια, ιδιωτικά σχολεία, εξ απαλών ονύχων. Στα χιλιοστά κρίνονται οι θέσεις σε Ιατρικές, Νομικές, Πολυτεχνεία, όλα αυτά τα πανάκριβα «δωρεάν». Το 10 στα 20 με αυτές τις συνθήκες δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση. Μπορεί να είναι κάποιος ταλέντο, μπορεί να είναι επιμελής, αν δεν μπει στο σύστημα φροντιστηρίων, αν μένει ας πούμε σε χωριό, αν δεν έχουν χρήματα οι γονείς του, αν δεν μπορεί να παπαγαλίσει, αν δεν είναι σπασίκλας, όχι απλώς επιμελής, σπασίκλας αποφασισμένος να αποστηθίσει πράγματα που θα ξεχάσει την επόμενη μέρα, δεν το παίρνει το 10.
Αυτή είναι η κατάσταση, χρήμα, πολύ χρήμα και κόπος χωρίς ουσία πέφτουν στη χοάνη των Εισαγωγικών, χρόνια χάνονται στο Λύκειο, καταστρέφονται ταλέντα. Οι γονείς προλαβαίνουν να το ψυλλιαστούν παρακολουθώντας τα παιδιά τους. Οι καθηγητές το έχουν ίσως συνηθίσει, αν και τους βλέπεις να παλεύουν με την κατάθλιψη. Άλλοι όμως, άνθρωποι που πιστεύουν στη μόρφωση, δεν θέλουν να το δουν. Δεν αντέχεται τόσο πικρή αλήθεια, οπότε τι να κάνουν, τα βάζουν με τη βάση του 10, όπως κρύβεται κανείς πίσω από το δάχτυλό του, για να μη δει αυτό που δεν θέλει να παραδεχτεί.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)