Υστερα πάλι ειδήσεις, νεκροί, πανό, τρεχάλες, πέτρες να εκσφενδονίζονται, κάτι σαν βαρετή παραγωγή του σινεµά. Αλλο διάλειµµα, βυζαντινές εικόνες, τρούλοι, ο άνεµος λυγίζει το καλαµπόκι, χαµογελαστά κορίτσια, τώρα βάλανε τη διαφήµιση για την Ελλάδα; Ε όχι, ήταν η ΠΓΔ Μακεδονίας.
Τελειώνει το διάλειµµα.
Ξανά Αθήνα, δακρυγόνα, γροθιές στη Βουλή, θολούρα, κραυγές, φωτιές, εκρήξεις, καταστροφές. Και ξανά διάλειµµα, µουσική, γαλάζιο, αρχαία ερείπια, παραλίες, καΐκια, ε, αυτό Ελλάδα είναι, δεν υπάρχει άλλο µέρος τέτοιο! Λάθος πάλι. Η Τουρκία ήταν. Και θα µπορούσε να είναι και η Ιταλία, έχει κι αυτή αρχαία, και θάλασσα και ζέστη και υπέροχα χωριά και προσεγµένα τοπία. Αλλά µάλλον δεν χρειάζεται διαφήµιση, τρέχουν οι τουρίστες εκεί και δεν χωράνε. Οποιος δεν αποφασίσει να έρθει στην Ελλάδα αλλά θέλει οπωσδήποτε κάτι σε Μεσόγειο, θέλει µνηµεία της αρχαιότητας, θέλει θάλασσα, λίγο κρασί και το αγόρι του, ακόµα και Βυζάντιο να θέλει, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Βορείως, νοτίως, άνω - κάτω και πλαγίως, οι άνθρωποι θέλουν να πλουτίσουν, περιµένουν τουρισµό. Δεν είδαν από µας ότι το χρήµα δεν φέρνει την ευτυχία, να συγκρατηθούν στην τίµια φτώχεια τους… …