Νέες συνήθειες

Πλύντε τα χέρια προσεχτικά, γράφει η ταμπέλα στο μπάνιο του νοσοκομείου, κι από κάτω οδηγίες, πώς είναι το καλό πλύσιμο των χεριών. Αν νομίζατε πως ξέρατε, είστε γελασμένοι. Πρέπει να μάθετε νέες κινήσεις που θα κάνουν τα ακροδάχτυλα σε σχέση με το εσωτερικό της παλάμης, μια εξαντλητική γνωριμία των δαχτύλων μεταξύ τους. Ποτέ πριν δεν θα είχαν επιδοθεί σε τέτοιες περιπτύξεις οι ρώγες των δαχτύλων με τις γραμμές της ζωής και της καρδιάς, αλλά ζωή και καρδιά τώρα πια κρέμονται από κάτι τέτοιο. Κι έξω από το γραφείο του γιατρού ξηρό αντισηπτικό, μην ξεχάσεις να το τιμήσεις φεύγοντας. Νέες συνθήκες, νέες συνήθειες. Και με τις παλιές τι θα γίνει; Εκείνες τις ωραίες χειραψίες που μας έδιναν το στίγμα του ανθρώπου μόλις τον γνωρίζαμε, μάλλον πρέπει να τις ξεχάσουμε. Και τα σταυρωτά φιλιά στους αγαπημένους, στους φίλους, στους συγγενείς; αυτή την τόσο μοντέρνα χαιρετούρα, την τόσο ζεστή, που ακόμα κι όταν την κάνεις με προσοχή να μη σου χαλάσει το μακιγιάζ σε φέρνει δίπλα στο πρόσωπο του άλλου και σε γεμίζει θέρμη, τόση που καμιά φορά φτάνει στην αμηχανία; Αυτή τη συνήθεια που καμιά φορά είναι μια ολόκληρη μικρή δοκιμασία, ωστόσο πάντα ενδιαφέρουσα, κι ακόμα κι απρόθυμα όταν την κάνεις πάντα κάτι σου προσφέρει, είτε την ικανοποίηση της επαφής, είτε τη συγκέντρωση πληροφοριών για το δέρμα και τον αέρα που τριγυρίζει τον άλλον, θα την πετάξουμε; Τι κώδικες θα βάλουμε στη θέση της, νοήματα με το χέρι, νεύματα φιλικά, χαμόγελα εξ αποστάσεως; Κάτι τέτοιο, ώσπου να αρχίσουμε να κυκλοφορούμε με μάσκες που θα κρύβουν τα χαμόγελα. Οπότε δεν θα μπαίνουμε καν στον κόπο. Θα περιοριστούμε στις ανταλλαγές αγγιγμάτων ανάμεσα στα ίδια μας τα δάχτυλα.